Δύο χρόνια χωρίς τον Παύλο – Δεν ξεχνάμε
Στις 18 Σεπτεμβρίου 2015 κλείνουν δύο χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, του ακτιβιστή αντιφασίστα καλλιτέχνη γνωστού και ως Killah P. Το χέρι του υπάνθρωπου Γιώργου Ρουπακιά, του φυσικού αυτουργού που κάρφωσε το μαχαίρι στην καρδιά του παλληκαριού των μόλις 34 τότε ετών, όπλισε η φασιστική, ναζιστική και δολοφονική οργάνωση Χρυσή Αυγή. Αυτό το φρικτό μόρφωμα που ευθύνεται επίσης για διώξεις, τραμπουκισμούς, ακόμα και δολοφονίες πολλών αλλοδαπών, ενδύθηκε την τήβεννο της κοινοβουλευτικής νομιμότητας μέσα στο κλίμα απαξίωσης και καταρράκωσης των θεσμών και του ίδιου του συντάγματος που επέβαλλαν τα συστημικά αστικά κόμματα , με τις πολιτικές των μνημονίων και της λιτότητας τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρά την αποκάλυψη του «προσώπου του τέρατος» που λέγεται Χρυσή Αυγή, ακόμα και σήμερα αυτή η φασιστική συμμορία συνεχίζει τους πατριωτικούς και αντιμνημονιακούς βερμπαλισμούς, καλυπτόμενη πίσω από ένα αντί – συστημικό και αντί – μνημονιακό προσωπείο. Όταν την ίδια στιγμή έκλεινε το μάτι σε οποιαδήποτε ρύθμιση υπέρ των εφοπλιστών, των ντόπιων και ξένων κεφαλαίων, με αποκορύφωμα την άρνηση του ανοίγματος της λίστας Λαγκάρντ.
Ο θάνατος του Παύλου μας θυμίζει σήμερα και θα μας θυμίζει για πάντα ότι η δημοκρατία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και κάθε υψηλό ιδανικό δεν είναι ούτε δεδομένα, ούτε εσαεί παραχωρημένα. Είναι ευθύνη της καθεμιάς και του καθενός από εμάς, που θέλουμε να ονομαζόμαστε άνθρωποι, να παλεύουμε και να διεκδικούμε καθημερινά κάθε τι ευγενές, ενάντια σε κάθε τι άθλιο και μισάνθρωπο. Βεβαίως είναι ευθύνη και όλων εκείνων των συλλογικών διεργασιών μιας αλληλέγγυας κοινωνίας, που δεν βλέπει ως μονόδρομους την εφαρμογή ή την διαχείριση των μνημονίων (νέων και παλιών), τους αμφισβητεί, αντιστέκεται με στόχο την ανατροπή τους. Και φυσικά να θυμόμαστε τον Παύλο και τα ιδανικά του στην πράξη, γιατί μόνο αυτά μπορούν να εξαφανίσουν μια για πάντα τη Χρυσή Αυγή και κάθε μελλοντικό φασιστικό μόρφωμα.
Ο Παύλος ζει
