Η εξέγερση που συνταράσσει τις ΗΠΑ αυτές τις μέρες ξεκίνησε ως ξέσπασμα ενάντια στην αστυνομική βία και το ρατσισμό των σωμάτων καταστολής και εξελίχθηκε σε κοινωνική και ταξική σύγκρουση.

Η προκλητική βία που εξαπολύει η διακυβέρνηση Τραμπ εναντίον των διαδηλωτών δεν μπορεί να σταματήσει τη δίκαιη οργή του αμερικανικού λαού και ειδικά των φτωχότερων και πιο αποκλεισμένων τμημάτων του για τις φυλετικές διακρίσεις και τις κοινωνικές ανισότητες.

Οι αφροαμερικανοί πολίτες των ΗΠΑ πληρώνουν κάθε χρόνο βαρύ φόρο αίματος σε μια στρατιωτικοποιημένη αστυνομία που είναι έτοιμη να δολοφονήσει χωρίς λόγο και αιτία εκφράζοντας τα πιο σκοτεινά και ρατσιστικά ένστικτα της ακροδεξιάς. Όσο δικαιοσύνη δεν αποδίδεται, δεν μπορεί να υπάρξει και ειρήνη.

Σε κάθε πτυχή της ζωής στην παγκόσμια καπιταλιστική υπερδύναμη εμφανίζεται η τρομακτική κοινωνική ανισότητα, ο αγριανθρωπισμός, ο βαθύς ρατσισμός. Η κυβέρνηση Τραμπ, με εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις, άφησε στην πανδημία να πεθάνουν πάνω από 100.000 Αμερικανοί, στην πλειονότητά τους από κατώτερα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα, με δυσανάλογα αυξημένες απώλειες στον μαύρο και ισπανόφωνο πληθυσμό.

Στις φυλακές το 33% των κρατουμένων είναι αφρο-αμερικανοί και το 23% ισπανόφωνοι, ενώ αποτελούν μόλις το 13% και 16% του πληθυσμού αντίστοιχα. Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ καταγεγραμμένη από κάμερες διαλύει τους μύθους για «ροπή προς το έγκλημα» του μαύρου πληθυσμού. Αντίθετα, αποδεικνύει την ροπή προς τον ρατσισμό του κράτους και της αστυνομίας. Αντίστοιχα, τα ποσοστά των μαύρων ή ισπανόφωνων ανέργων είναι υπερδιπλάσια από τα ποσοστά των λευκών ανέργων. Στα 40 εκατομμύρια των ανέργων που προκαλεί η οικονομική κρίση λόγω πανδημίας, οι μειονότητες πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα.

Η βαθιά κοινωνική και φυλετική ανισότητα βγάζει τους «από κάτω» στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων. Ο αγώνας ενάντια στις διακρίσεις, στο ρατσισμό και στη φτώχεια γίνεται χωρίς διαχωρισμούς σε φυλές και φύλα. Η δημόσια συζήτηση του λευκού κατεστημένου περιστρέφεται στις καταστροφές και στις λεηλασίες αγνοώντας ότι ένας ολόκληρος πληθυσμός καταστρέφεται, περιθωριοποιείται, φτωχοποιείται και λεηλατείται επί χρόνια.

Η εξέγερση μπορεί να μην είναι αρκετή για να αλλάξει ριζικά το κοινωνικό και πολιτικό κατεστημένο στην παγκόσμια υπερδύναμη.

Είναι όμως δίκαιη και έχει την ολόπλευρή στήριξή μας.