Posts

Θέλουμε κράτος δικαίου και όχι αυτοδικία της κυβερνητικής εξουσίας

/0 Comments/in /by

Να ικανοποιηθεί το αίτημα του κρατούμενου για μεταφορά του στο Κορυδαλλό

Ορατό το ενδεχόμενο να υπάρξει ένας νεκρός απεργός πείνας σε χώρα της Ε.Ε. μετά από 40 χρόνια. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας  αρνείται να σιτιστεί και να πιεί νερό, διεκδικώντας την  επαναμεταγωγή του στις φυλακές Κορυδαλλού που έκανε τη ποινή του τα τελευταία 16 χρόνια. Διεκδικεί το νόμιμό του δικαίωμα σύμφωνα με το νόμο που η ίδια η Ν.Δ. ψήφισε αλλά αρνείται να τον εφαρμόσει στην προκειμένη περίπτωση.

Η κυβέρνηση τεντώνει και άλλο το σχοινί. Ενδεχομένως να φλερτάρει με ένα ορφανό ακροδεξιό και εθνικιστικό ακροατήριο που θα ήθελε δολοφονημένο  τον Δημήτρη Κουφοντίνα ή να επιχειρεί την αλλαγή ατζέντας από την πανδημία, την οικονομική ασφυξία, το σκάνδαλο Λιγνάδη.

Σε συνδυασμό με το φόβο, το κοινωνικό αυτοματισμό αλλά και την ύπαρξη των περιοριστικών μέτρων λόγω πανδημίας, επιδιώκει να πολώσει τη κοινωνία σε δύο πόλους: στους «υπερασπιστές» του Δημήτρη Κουφοντίνα και στην υπόλοιπη κοινωνία.

Η κυβέρνηση ταυτίζει τους υπερασπιστές του κράτους δικαίου με τους υπερασπιστές της τρμοκρατίας. Το ότι στηρίζουμε το δικαίωμα ενός απεργού  πείνας και δίψας, δεν σημαίνει ότι στηρίζουμε τις πολιτικές του επιλογές και ενέργειες.  Δεν μπορεί όμως να μην εφαρμόζεται δίκαιο και οι έστω άδικοι και φωτογραφικοί νόμοι και να λειτουργεί μια κυβέρνηση εκδικητικά.

Αυτή η πρακτική, σε συνδυασμό με την ενίσχυση της κρατικής βίας γεννά την τρομοκρατία.

Αντί για μέτρα ενίσχυσης της Δημόσια Υγείας, αυταρχισμός και καταστολή

/0 Comments/in /by

Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης των «αρίστων» της ΝΔ δεν έχει σταματημό!

Η δυσανεξία τους απέναντι στη Δημοκρατία και στα δικαιώματα αποδεικνύεται σε κάθε της βήμα. Ο κ. Χρυσοχοΐδης, εκφράζοντας βέβαια την κυβέρνηση σε απόλυτο βαθμό, παραδίδει μαθήματα βίας και αυταρχισμού, όπως στις 17 Νοεμβρίου και στην επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, αλλά και σε κάθε κινητοποίηση των εργαζομένων, είτε είναι μαζική είτε είναι συμβολική με ελάχιστα άτομα.

Η εργαλειοποίηση της υγειονομικής κρίσης εντείνεται από το επιτελικό κράτος, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να συνεχίζει να περνάει το ένα νομοσχέδιο μετά το άλλο μέσα στην πανδημία. Ταυτόχρονα, επειδή αυτά ανατρέπουν δικαιώματα δεκαετιών των εργαζομένων ή ξεθεμελιώνουν την Δημόσια Παιδεία, απαγορεύει με «αποφασίζουμε και διατάζουμε» κάθε κινητοποίηση, και μάλιστα με εισαγωγή νέων προϋποθέσεων για τη δυνατότητα διάλυσης μια διαδήλωσης, ξεπερνώντας ακόμα και τους περιορισμούς που θέτει το ίδιο το Σύνταγμα.

Ο κ. Μητσοτάκης και η νεοφιλελεύθερης κοπής κυβέρνησή του, πρέπει να καταλάβουν ότι η Δημοκρατία δεν μπαίνει σε lock down. Έχουν αφήσει την χώρα έρμαιο της πανδημίας, χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο και αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα εκμεταλλευτούν την πανδημία για να περάσουν όλα όσα θέλουν ενάντια στους εργαζομένους και την κοινωνία.

Απαιτούμε τώρα άμεσα μέτρα ενίσχυσης της Δημόσια Υγείας και όχι της αστυνομίας. Αποσυμφόρηση των ΜΜΜ, των σχολείων, έλεγχος στους χώρους εργασίας όπου υπάρχει συνωστισμός, πολλά δωρεάν τεστ και πραγματική επιδημιολογική επιτήρηση της χώρας.

Ο αυταρχισμός και η τρομοκρατία δεν έχουν θέση σε καμιά δημοκρατική κοινωνία, πολύ περισσότερο δε τώρα που εν μέσω πανδημίας χρειάζεται η κοινωνική συναίνεση για την αντιμετώπισή της.

Ο νόμος που περιορίζει τις δημόσιες συναθροίσεις και διαδηλώσεις μας αφορά όλους! Να τον καταργήσουμε στην πράξη

/0 Comments/in /by

Ο νόμος που ψηφίσθηκε από τη κυβέρνηση της Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛ. και το φασιστικό μόρφωμα του Βελόπουλου, για τις «Δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις και διαδηλωσεις», έχει οσμή επταετίας όταν η χώρα ήταν στο γύψο και οι διεκδικήσεις ήταν παράνομες. Συγκεκριμένα άρθρα του νόμου δίνουν υπερεξουσία στην εκάστοτε Αστυνομική Διεύθυνση να εγκρίνει ή να απαγορεύσει  μια διαδήλωση, στην περίπτωση που «κρίνει» πως «διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή» του τόπου. Μάλιστα επιτρέπει τις «αυθόρμητες» συγκεντρώσεις μόνο για γεγονότα «κοινωνικής σημασίας»!

Αναρωτιόμαστε αν έχει κοινωνική σημασία, η κινητοποίηση:

  1. Εργαζόμενων που συγκεντρώνονται να διαμαρτυρηθούν για το εργατικό ατύχημα συναδέλφου τους…
  2. Οικογενειακών επιχειρήσεων της γειτονιάς που μαραζώνουν καθημερινά από τη επεκτατική πολιτική πολυεθνικών κολοσσών…
  3. Νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού που διεκδικούν ένα καλύτερο δημόσιο σύστημα υγείας αφού προηγουμένως έδωσαν το καλύτερο τους εαυτό στη περίοδο της πανδημίας…
  4. Εκπαιδευτικών που αγωνίζονται για ένα καλύτερο σύστημα δημόσιας παιδείας και πόσο μάλλον εκπαιδευτικών καλλιτεχνικών που αποβάλλονται από τη δημόσια παιδεία…
  5. Γονιών και μαθητών για να διεκδικήσουν το σχολείο τους να έχει θέρμανση και να είναι καλό-συντηρημένο…
  6. Πολιτών που συγκεντρώνονται για να ακυρώσουν ένα πλειστηριασμό κατοικίας μιας λαϊκής οικογένειας…
  7. Πολιτών που αγωνίζονται για να κλείσει ο ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ που η οσμή του έχει φθάσει μέσα στα υπνοδωμάτια μας…
  8. Κατοίκων μιας περιοχής που συγκεντρώνονται για να διαμαρτυρηθούν για την επικινδυνότητα της ανεξέλεγκτης εγκατάστασης κεραιών κινητής τηλεφωνίας στην υγεία τους…
  9. Κατοίκων που συγκεντρώνονται για να διεκδικήσουν να φτιαχτεί ένας δρόμος –καρμανιόλα ώστε να κυκλοφορούν με ασφάλεια οι ίδιοι και τα παιδιά τους…

Για όλα τα παραπάνω ζητούν να έχει γίνει αίτηση! Να τους έχει δοθεί ονοματεπώνυμο οργανωτή που να φέρει την αστική ευθύνη και αν κρίνει η Αστυνομία ότι δεν διαταράσσεται η «κοινωνικοοικονομική ζωή» του τόπου και είναι κοινωνικής σημασίας τότε το εγκρίνει….

Προφανώς δεν τους φτάνουν οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που ψηφίζονται. Προφανώς και δεν νοιάζονται για τις συγκεντρώσεις των 50 ατόμων, που επικαλούνται. Κόπτονται για τις μαζικές αντιδράσεις της κοινωνίας που θα προκαλέσει η περαιτέρω υλοποίηση της απάνθρωπης πολιτικής τους.

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να επαναληφθούν οι αυθόρμητες αντιδράσεις χιλιάδων πολιτών που ζήσαμε στη περίοδο των μνημονίων. ΘΕΛΟΥΝ να μας επιβάλουν, μισή δουλειά, μισή ζωή και όλα αυτά σε αναστολή!

Ποινικοποιούν τη μαζική αμφισβήτηση, τη μαζική, συλλογική και οργανωμένη αντίσταση. Ο χουντικής έμπνευσης νόμος καταργεί το Συνταγματικό δικαίωμα τού «συνέρχεσθαι»  και δεν μπορεί παρά να καταδικασθεί από κάθε δημοκρατικό πολίτη.

Για να έχουμε μια ζωή με αξιοπρέπεια χρειάζεται να διεκδικήσουμε συλλογικά & οργανωμένα νικώντας το φόβο και τη τρομοκρατία που προσπαθούν να μας επιβάλουν!