Κατάργηση 8ώρου, θωράκιση της εργοδοσίας, χτύπημα του συνδικαλισμού

Στις 10 Ιούνη, απεργούμε!

Το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που έρχεται στη Βουλή για να ψηφιστεί, είναι μνημείο αντεργατικής και φιλο-εργοδοτικής πολιτικής. Καταργεί το ωράριο υπό το πρόσχημα της ευέλικτης εργασίας η οποία τάχα βολεύει τον εργαζόμενο, περιορίζει ακόμα περισσότερο τις διαδικασίες και τις δυνατότητες του ήδη χτυπημένου και αδύναμου εργατικού συνδικαλισμού, ψαλιδίζει το -με δικαστική απόφαση- δικαίωμα των εργαζομένων να επαναπροσληφθούν σε περιπτώσεις καταχρηστικών απολύσεων.

Το νομοσχέδιο για την «Προστασία της Εργασίας», θωρακίζει τον εργοδότη, αποδυναμώνει τα συνδικάτα, αφήνει ακόμα πιο απροστάτευτο τον εργαζόμενο.

Πρόκειται με δύο λόγια για νεοφιλελεύθερο παροξυσμό που νομοθετεί ενάντια στην εργασία και στα δικαιώματά της. Ειδικά, ενάντια στους νέους, που είναι οι πιο κακοπληρωμένοι, ευέλικτοι, ανασφαλείς εργαζόμενοι της εργασιακής ζούγκλας που χτίστηκε στην Ελλάδα τη δεκαετία των μνημονίων.

Στην εποχή που οι παραγωγικές δυνατότητες επιτρέπουν τη μείωση του χρόνου εργασίας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη νομοθετεί την αύξηση και το ξεχείλωμά του.

Στην εποχή που οι νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να προγραμματίσουν τη ζωή τους, να γίνουν ανεξάρτητοι, να δουν με αισιοδοξία το μέλλον τους και το μέλλον τη χώρας τους, η κυβέρνηση της ΝΔ νομοθετεί την ακόμα μεγαλύτερη ανασφάλεια, την ευελιξία, την εικοσιτετράωρη διαθεσιμότητα στις ανάγκες του εργοδότη με αποδοχές που μοιάζουν με χαρτζιλίκι και όχι με μισθό.

Στις 10 Ιούνη η ανύπαρκτη, φιλεργοδοτική και φιλοκυβερνητική ΓΣΕΕ εδέησε να προκηρύξει για τα μάτια του κόσμου πανεργατική απεργία. Το δικαίωμα στην απεργία είναι κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα. Στην πράξη όμως, συκοφαντείται, καθυβρίζεται, έως και απαγορεύεται στους περισσότερους εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα.

Σε αυτές τις συνθήκες, έχει σημασία να απεργήσουμε για να μην γυρίσουμε 100 χρόνια πίσω.

Για να δηλώσουμε ότι μπορεί να συγκροτηθεί κίνημα αντίστασης στο ξήλωμα κάθε λαϊκής και εργατικής κατάκτησης.

Το ασυμβίβαστο ΙΛΙΟΝ ενώνει τη φωνή του με όποιον πασχίζει να υπάρξει αντίσταση στην ανελέητη επίθεση που εξαπολύεται ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας και επιβίωσης.