Του Βασίλη Μπερίτση.

Χρησιμοποιώ την έκφραση η κρυφή ζωή των ανθρώπων με αναπηρία και με χρόνιες παθήσεις γιατί αυτοί και οι οικογένειες τους παρόλο που αποτελούν το 10% του πληθυσμού είναι αόρατοι στα μάτια της υπόλοιπης κοινωνίας.

Αυτό συμ­βαί­νει γιατί απλά δεν τους βλέ­που­με. Δεν τους βλέ­που­με γιατί δεν μπο­ρού­με να τους συ­να­ντή­σου­με στο δρόμο, στη δου­λειά, στις κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες στα Μέσα Μα­ζι­κής Με­τα­φο­ράς.  Και αυτό συμ­βαί­νει γιατί δεν υπάρ­χει η υλική υπο­δο­μή (πρό­σβα­ση) να βγει στο δρόμο ένας άν­θρω­πος με κα­ρό­τσι. Να περ­πα­τή­σει με ασφά­λεια ένας άν­θρω­πος με πρό­βλη­μα όρα­σης, ακόμη και ένας ηλι­κιω­μέ­νος, ή μια έγκυος γυ­ναί­κα. Δεν τους  βλέ­που­με στην ερ­γα­σία γιατί απλά δεν υπάρ­χουν ει­δι­κά προ­γράμ­μα­τα χρη­μα­το­δό­τη­σης για την απα­σχό­λη­ση αυτών των αν­θρώ­πων που θα μπο­ρού­σαν να προ­σφέ­ρουν στην πα­ρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία. Δεν τους βλέ­που­με στα social media γιατί δεν πα­ρέ­χε­ται ο κα­τάλ­λη­λος εξο­πλι­σμός για να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν την τε­χνο­λο­γία. Ακόμη κρυφή ζωή έχουν τα πιο φω­τει­νά πρό­σω­πα του κό­σμου, τα παι­διά. Γιατί δεν τα βλέ­πει κα­νείς στις παι­δι­κές χαρές που παί­ζουν τα άλλα παι­δά­κια, καθώς μόνο ένας Δήμος στην Ατ­τι­κή δια­θέ­τει τα κα­τάλ­λη­λα παι­χνί­δια για να παί­ζουν τα παι­διά με ασφά­λεια (Δ. Παλ. Φα­λή­ρου). Δεν τους βλέ­πει κα­νείς σε κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­στι­κές εκ­δη­λώ­σεις (θέ­α­τρα π.χ) γιατί εκτός των προ­βλη­μά­των προ­σβα­σι­μό­τη­τας αυτοί και οι οι­κο­γέ­νειες τους αδυ­να­τούν να αντα­πε­ξέλ­θουν οι­κο­νο­μι­κά λόγω του αυ­ξη­μέ­νου κό­στους ζωής.

Με αυτό το άρθρο δεν θα προ­σπα­θή­σω άλλο να κα­τα­γρά­ψω τις ανι­σό­τη­τες που βιώ­νουν οι άν­θρω­ποι με ανα­πη­ρία, και οι άν­θρω­ποι με χρό­νιες πα­θή­σεις  αλλά θα κάνω μια προ­σπά­θεια με την κα­τα­γρα­φή των αι­τη­μά­των τους να ανα­δεί­ξω πως η κρυφή ζωή αυτών των αν­θρώ­πων είναι απο­τέ­λε­σμα των πο­λι­τι­κών που εφαρ­μό­ζο­νται όλα αυτά τα χρό­νια και έχουν σαν συ­νέ­πεια τον κοι­νω­νι­κό απο­κλει­σμό της μη προ­σβα­σι­μό­τη­τας στους δη­μό­σιους χώ­ρους, στην ερ­γα­σία, και στις ψη­φια­κές υπη­ρε­σί­ες.

Δεν μπο­ρεί βέ­βαια να πε­ρι­μέ­νει κα­νείς λύ­σεις ή μέτρα ανα­κού­φι­σης από ένα κοι­νω­νι­κό σύ­στη­μα και τις κυ­βερ­νή­σεις του που πάνω από τον άν­θρω­πο βά­ζουν το κέρ­δος. Η νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρη πο­λι­τι­κή που εφαρ­μό­ζε­ται απ την κυ­βέρ­νη­ση της ΝΔ και βρήκε εφαρ­μο­γή με  το τε­λευ­ταίο νο­μο­σχέ­διο για υγεία, κα­ταρ­γεί κάθε έν­νοια κοι­νω­νι­κού κρά­τους, αφού θα πρέ­πει ο πο­λί­της να πλη­ρώ­νει για την ια­τρι­κή υπη­ρε­σία. Και με αυτή τη λο­γι­κή είναι θέμα χρό­νου να αμ­φι­σβη­τη­θεί και η συμ­με­το­χή του κρά­τους στα φάρ­μα­κα. Υπάρ­χουν ασθέ­νειες που τα φάρ­μα­κα που απαι­τού­νται είναι πα­νά­κρι­βα. Φα­ντα­στεί­τε να χρειά­ζε­ται να πλη­ρώ­νει τα φάρ­μα­κα του κά­ποιος που έχει π.χ.  σκλή­ρυν­ση κατά πλά­κας.

Όλα λοι­πόν στο βωμό του κέρ­δους και των ιδιω­τών. Μια πο­λι­τι­κή που όχι μόνο μας βρί­σκει αντί­θε­τους αλλά απο­τε­λεί την αιτία για την ανα­τρο­πή της με αγώνα. Πρέ­πει το ανα­πη­ρι­κό κί­νη­μα να βγει στο φως της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας και να γίνει μέρος του ερ­γα­τι­κού κι­νή­μα­τος αλλά και το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα να υιο­θε­τή­σει και να προ­βά­λει τα αι­τή­μα­τα του ανα­πη­ρι­κού κι­νή­μα­τος.

Τα αι­τή­μα­τα του ανα­πη­ρι­κού κι­νή­μα­τος

Το πιο βα­σι­κό είναι η έλ­λει­ψη εκ­προ­σώ­πων ΑμεΑ σε κέ­ντρα απο­φά­σε­ων (το­πι­κά ή κε­ντρι­κά) για θέ­μα­τα που μας αφο­ρούν

Η εκ­προ­σώ­πη­ση των ατό­μων με ανα­πη­ρία και χρό­νιες πα­θή­σεις στα κέ­ντρα λήψης απο­φά­σε­ων, καθώς είναι εκεί­νοι και οι οι­κο­γέ­νειές τους που ζουν κα­θη­με­ρι­νά με την ανα­πη­ρία και μπο­ρούν να συμ­βάλ­λουν κα­θο­ρι­στι­κά στη σχε­δί­α­ση πο­λι­τι­κών και νο­μο­θε­τι­κών μέ­τρων, καθώς αφο­ρούν στη δική τους υγεία και ζωή. Η συμ­με­το­χή μας κρί­νε­ται ση­μα­ντι­κή και ανα­γκαία σε όλους τους Φο­ρείς Σχε­δια­σμού, Εφαρ­μο­γής και Αξιο­λό­γη­σης πο­λι­τι­κών για την Υγεία. Για αυτό ζη­τεί­ται η από­συρ­ση του σχε­δί­ου νόμου «Για­τρός για όλους …», η συ­μπλή­ρω­ση του άρ­θρου 21 με τη συμ­με­το­χή της Ε.Σ.Α.μεΑ., δια εκ­προ­σώ­που της στη σύν­θε­ση του Δ.Σ. του ΕΟΠΥΥ, το οποίο άρθρο τη θέτει εκτός.

Αύ­ξη­ση των συ­ντά­ξε­ων και των επι­δο­μά­των

Έχου­με μη­δε­νι­κή αύ­ξη­ση επι­δο­μά­των για πολλά χρό­νια. Τα ανα­πη­ρι­κά επι­δό­μα­τα πα­ρα­μέ­νουν χα­μη­λά και στά­σι­μα. Έχουν να αυ­ξη­θούν από το 2011. Η προσ­δο­κία για ανα­κοί­νω­ση αυ­ξή­σε­ων των επι­δο­μά­των από την κυ­βέρ­νη­ση δυ­στυ­χώς δια­ψεύ­στη­κε. Νω­ρί­τε­ρα, η ΕΣΑ­μεΑ είχε ζη­τή­σει, με επι­στο­λή της προς τον πρω­θυ­πουρ­γό, την ηγε­σία του υπ. Οι­κο­νο­μι­κών αλλά και σε όλους τους βου­λευ­τές την ανά­γκη άμε­σης αύ­ξη­σης των ανα­πη­ρι­κών επι­δο­μά­των και των συ­ντά­ξε­ων των χα­μη­λο­συ­ντα­ξιού­χων με ανα­πη­ρία, το­νί­ζο­ντας ότι, τα άτομα με ανα­πη­ρία, χρό­νιες πα­θή­σεις και οι οι­κο­γέ­νειές τους αντι­με­τω­πί­ζουν δυ­σκο­λία να κα­λύ­ψουν ακόμα και τις βα­σι­κές κα­θη­με­ρι­νές ανά­γκες τους εξαι­τί­ας του κύ­μα­τος ακρί­βειας που πλήτ­τει τη χώρα.

Ο Προ­σω­πι­κός Βοη­θός

Ο προ­σω­πι­κός βοη­θός ήταν και είναι πάγιο αί­τη­μα, καθώς είναι χι­λιά­δες συ­νάν­θρω­ποί μας και οι οι­κο­γέ­νειες τους που χρειά­ζο­νται βο­ή­θεια στο σπίτι αλλά και συ­νο­δεία στους εξω­τε­ρι­κούς χώ­ρους.

Την 1η Οκτω­βρί­ου του 2021 μετά από πολλά χρό­νια, ψη­φί­στη­κε στη Βουλή η εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος του Προ­σω­πι­κού Βοη­θού. Όμως κα­νέ­να από τα σχό­λιά μας δεν λή­φθη­κε υπόψη. Αυτή η ενέρ­γεια πα­ρα­βιά­ζει τόσο τη σύμ­βα­ση του ΟΗΕ για τα δι­καιώ­μα­τα των ανα­πή­ρων όσο και την Ευ­ρω­παϊ­κή Στρα­τη­γι­κή για την ανα­πη­ρία, που σε κάθε πα­ρά­γρα­φο το­νί­ζουν την υπο­χρέ­ω­ση των κρα­τών να εμπλέ­κουν ενερ­γά τα ανά­πη­ρα άτομα και τους ορ­γα­νι­σμούς μας στη λήψη των απο­φά­σε­ων.

Η πλατ­φόρ­μα για την πι­λο­τι­κή εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος άνοι­ξε στα μέσα Απρι­λί­ου, και, σε πρώτη φάση, απευ­θύ­νε­ται σε 1.000 ανά­πη­ρα άτομα εντός Ατ­τι­κής.  Όμως η εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος δεν έχει ξε­κι­νή­σει γιατί δεν έχει προ­σλη­φθεί το ανά­λο­γο προ­σω­πι­κό που χρειά­ζε­ται. Απαι­τού­με την επέ­κτα­ση του πα­νελ­λα­δι­κά άμεσα.

Επι­και­ρο­ποί­η­ση και χρη­μα­το­δό­τη­ση ψη­φια­κών και υλι­κών βοη­θη­μά­των

Α. Για να μπο­ρέ­σουν ει­δι­κά οι άν­θρω­ποι που έχουν πρό­βλη­μα όρα­σης αλλά όχι μόνο να διευ­κο­λυν­θούν στη κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα τους χρειά­ζο­νται τα πιο εξε­λιγ­μέ­νο ψη­φια­κό εξο­πλι­σμό (Π.Χ, iPhone, tablet, laptop) και ει­δι­κά προ­γράμ­μα­τα με τις κα­τάλ­λη­λες εφαρ­μο­γές που εκτός των άλλων δυ­σκο­λιών  έχουν πολύ υψηλό κό­στος. Για αυτό χρειά­ζε­ται η   επι­και­ρο­ποί­η­ση της λί­στας βοη­θη­μά­των που πα­ρέ­χει το κρά­τος και χρη­μα­το­δό­τη­ση  αυτής της λί­στας.

Β. Όπως επί­σης απαι­τεί­ται χρη­μα­το­δό­τη­ση της υλι­κής – τε­χνι­κής υπο­δο­μής (ρά­μπες ει­σό­δου εξό­δου) σε σπίτι που μέ­νουν ΑμεΑ με κακή πρό­σβα­ση.

Χρη­μα­το­δό­τη­ση για την επέ­κτα­ση  του θε­σμού σκύ­λων οδη­γών τυ­φλών

Όλοι γνω­ρί­ζου­με ή φα­ντα­ζό­μα­στε την χρη­σι­μό­τη­τα των σκύ­λων οδη­γών για τους τυ­φλούς συ­ναν­θρώ­πους μας για την με­τα­κί­νη­ση τους. Ο σκύ­λος οδη­γός με την εκ­παί­δευ­ση του έχει ένα κό­στος δε­κά­δων χι­λιά­δων ευρώ, γε­γο­νός που κάνει απα­γο­ρευ­τι­κή την από­κτη­ση του από κά­ποιον άν­θρω­πο. Απαι­τού­με την χρη­μα­το­δό­τη­ση από το κρά­τος προ­κει­μέ­νου να απο­κτή­σουν την ανε­ξαρ­τη­το­ποί­η­ση τους και την προ­σβα­σι­μό­τη­τα στην πόλη τους με ασφά­λεια όλοι οι τυ­φλοί συ­νάν­θρω­ποί μας.

Ανά­πτυ­ξη και υπο­στή­ρι­ξη με γεν­ναία χρη­μα­το­δό­τη­ση του Εθνι­κού Κέ­ντρου Απο­κα­τά­στα­σης (ΕΚΑ)

Επέ­κτα­ση του Εθνι­κού Κέ­ντρου Απο­κα­τά­στα­σης με δη­μιουρ­γία και άλλων κλι­νι­κών (σή­με­ρα δια­θέ­τει 2 κλι­νι­κές που δεν μπο­ρούν να κα­λύ­ψουν τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες για απο­κα­τά­στα­ση).

Χρειά­ζε­ται γεν­ναία χρη­μα­το­δό­τη­ση σε υπο­δο­μές κτι­ρί­ων, και εγκα­τα­στά­σε­ων.

Εκ­συγ­χρο­νι­σμός του τομέα φυ­σι­κο­θε­ρα­πεί­ας, ερ­γο­θε­ρα­πεί­ας και λο­γο­θε­ρα­πεί­ας σε μη­χα­νή­μα­τα και υλικά αλλά και πρό­σλη­ψη προ­σω­πι­κού.

Εκ­με­τάλ­λευ­ση των πα­λαιών εστιών για την εγκα­τά­στα­ση μα­θη­τών ΑμεΑ. Ανά­πτυ­ξη των σχο­λών που μπο­ρούν να λει­τουρ­γή­σουν εντός του συ­γκρο­τή­μα­τος.

Δη­μιουρ­γία σε κάθε Δήμο δι­κτύ­ου φυ­σιο­θε­ρα­πευ­τών για την εξυ­πη­ρέ­τη­ση ανα­πή­ρων, ηλι­κιω­μέ­νων και ασθε­νών,  που δεν μπο­ρούν να με­τα­κι­νη­θούν.

Για τα ει­δι­κά σχο­λεία

Εδώ βρί­σκει την από­λυ­τη εφαρ­μο­γή το αί­τη­μα για πρό­σλη­ψη μό­νι­μων εκ­παι­δευ­τι­κών και όχι ωρο­μί­σθιων γιατί ει­δι­κά τα παι­δά­κια με αυ­τι­σμό δέ­νο­νται και εμπι­στεύ­ο­νται το δά­σκα­λο τους ή την δα­σκά­λα τους και τους κάνει κακό η αλ­λα­γή του εκ­παι­δευ­τι­κού κάθε χρόνο.

Επέ­κτα­ση των ημε­ρών και ωρών λει­τουρ­γί­ας των κοι­νω­νι­κών υπη­ρε­σιών («Βο­ή­θεια στο σπίτι») σε 24ωρη βάση 7 μέρες την εβδο­μά­δα, ει­δι­κά για τους συ­ναν­θρώ­πους μας που ζουν μόνοι.

Α. Είναι πολύ ση­μα­ντι­κό θέμα η Δη­μιουρ­γία στέ­γης υπο­στη­ρι­ζό­με­νης δια­βί­ω­σης για μο­να­χι­κούς ΑμεΑ και αυ­τούς που “χά­νουν” τον γονέα βοηθό τους.

Β. Είναι απα­ραί­τη­το επί­σης να δη­μιουρ­γη­θεί ένας χώρος για την κοι­νω­νι­κο­ποί­η­ση των παι­διών μετά το πέρας της εκ­παί­δευ­σης του λυ­κεί­ου ώστε να μην είναι απο­μο­νω­μέ­να στο σπίτι αλλά να συ­να­ντιού­νται εκεί και να έχουν πο­λι­τι­στι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες και όχι μόνο. Υπάρ­χουν πολλά κτή­ρια που θα μπο­ρού­σαν να χρη­σι­μέ­ψουν γι αυτό τον σκοπό και δεν χρη­σι­μο­ποιού­νται στο Εθνι­κό Κέ­ντρο Απο­κα­τά­στα­σης.

Οι­κο­νο­μι­κή κά­λυ­ψη ανα­λω­σί­μων

Είναι απα­ραί­τη­το να κα­λυ­φθούν τα έξοδα των ανα­λω­σί­μων νο­ση­λεί­ας όπως επι­θέ­μα­τα για κα­τα­κλί­σεις, για τους ανα­σφά­λι­στους ΑμεΑ που παίρ­νουν επί­δο­μα από τον ΟΠΕΚΑ αλλά και κά­λυ­ψη ανα­λω­σί­μων υλι­κών κα­θη­με­ρι­νής χρή­σης όπως π.χ. πάνες ακρά­τειας.

Αύ­ξη­ση οι­κο­νο­μι­κών ορίων για την έντα­ξη των ΑμεΑ στις κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες.

Θε­σμο­θέ­τη­ση ια­τρι­κών επι­σκέ­ψε­ων κα­τ’οί­κων κα­λυμ­μέ­νες από τον ΕΦΚΑ στις πε­ρι­πτώ­σεις κι­νη­τι­κών ανα­πη­ριών.

Προ­γράμ­μα­τα ΟΑΕΔ για έντα­ξη ΑμεΑ στην πα­ρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία με επι­δο­τή­σεις σε ιδιο­κτή­τες επι­χει­ρή­σε­ων.

Χρη­μα­το­δό­τη­ση στους Δή­μους απο­κλει­στι­κά για την επι­σκευή και κα­τα­σκευή υπο­δο­μών για τους ΑμεΑ (π.χ. ρά­μπες στα πε­ζο­δρό­μια και τα κτή­ρια δη­μο­σί­ου εν­δια­φέ­ρο­ντος, οδη­γοί όδευ­σης τυ­φλών). Υπάρ­χουν σχε­τι­κές αναρ­τή­σεις – φω­το­ρε­πορ­τάζ στη σε­λί­δα Facebook του Συλ­λό­γου ΑΜΕΑ Ιλίου.

Ανά­γκη να προ­στε­θούν έστω σε μία παι­δι­κή χαρά του κάθε Δήμου ει­δι­κά όρ­γα­να και παι­χνί­δια για παι­διά με ανα­πη­ρία.

*Ο Βα­σί­λης Μπε­ρί­τσης είναι Γραμ­μα­τέ­ας Συλ­λό­γου ΑμεΑ Ιλίου

Του Βασίλη Μπερίτση,
Γενικού Γραμματέα του Συλλόγου ΑμεΑ Ιλίου

Το 2019 γεννήθηκε η ιδέα της ίδρυσης ενός μη κερδοσκοπικού σωματείου το οποίο θα είχε σκοπό την βελτίωση της διαβίωσης των ατόμων με αναπηρία στην πόλη μας.

Έτσι, τον Μάρτιο του 2020 και με την πεποίθηση ότι τίποτα δεν γίνεται για εμάς χωρίς εμάς, ιδρύεται σωματείο με την επωνυμία Σύλλογος ΑΜΕΑ Ιλίου με τα παρακάτω διοικητικά όργανα. Στόχος και των είκοσι τριών ιδρυτικών μελών, είναι να βρεθούμε δίπλα σε όλους όσους μας χρειάζονται είτε είναι από την πλευρά που θέλουν να βοηθηθούν, είτε από εκείνη που θέλουν να βοηθήσουν.

Ο σύλλογος μας, κόντρα στους περιορισμούς της πανδημίας, εκκίνησε ενεργά, διεκδικώντας το δικαίωμα της ισότητας και της προσβασιμότητας στην πόλη μας, αλλά και τα δικαιώματα των παιδιών με αναπηρία στην εκπαίδευσης και στο παιχνίδι.

Από την πρώτη στιγμή, ήρθαμε σε επαφή με την δημοτική αρχή αλλά και με το σύνολο των δημοτικών παρατάξεων εκθέτοντας τις προτάσεις μας και τον προβληματισμό μας.

Ποιο αναλυτικά ζητήσαμε την:

1. Ανάγκη να προστεθούν στις παιδικές χαρές του δήμου μας όργανα για άτομα μα αναπηρία.
2. Ανακατασκευή ραμπών σε σημεία κεντρικού ενδιαφέροντος και κατασκευή νέων όπου απαιτείται. Η επιλογή της ανακατασκευής των ραμπών θα πρέπει να γίνει στοχευμένα μέσω δημόσιας διαβούλευσης, στην οποία θα θέλαμε να έχουμε, κεντρικό γνωμοδοτικό ρόλο.
3. Περισσότερες θέσεις στάθμευσης για αναπηρικά οχήματα, χαρτογράφηση των υπαρχόντων και ανάρτηση στο ilion.gr.
4. Επαρκή έλεγχο – με αστυνόμευση ή ψηφιακά συστήματα- των ραμπών και των θέσεων στάθμευσης έτσι ώστε να είναι πάντα προσβάσιμες για τους πραγματικούς δικαιούχους.
5. Μόνιμες και σε επαρκή αριθμό καθαρίστριες στα ειδικά σχολεία της πόλης.
6. Προσβάσιμη καμπάνια ενημέρωσης για τις κοινωνικές παροχές του δήμου.
7. Εκστρατεία ανάδειξης της διαφορετικότητας στο δήμο μας.
8. Διαρκής δωρεάν παροχή μασκών και αντισηπτικών από την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Ιλίου, σε άτομα με αναπηρία μέσα από κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια.

Ως τώρα, διαπιστώνουμε ότι και η πόλη μας ακολουθεί την ίδια πορεία που ακολουθεί και η χώρα όσον αφορά την υιοθέτηση πολιτικών αλλά και έργων που θα διευκόλυναν στην καθημερινότητα τους τα άτομα με αναπηρία χωρίς αποκλεισμούς. Συναντάμε έργα, αποσπασματικά όμως, καθώς και ευχολόγια και μετάθεση για το μέλλον έργων που θα έπρεπε να έχουν ήδη γίνει.

Όσον αφορά την παιδική χαρά στην οδό Ζαγορίου που την χαρακτηρίζει ο Δήμος σε έγγραφό του, κατάλληλη για παιδιά ΑμεΑ, νιώθουμε συγκρίνοντας τη και με άλλες παιδικές χαρές της Αττικής, ότι στο Ίλιον μπορούμε και καλύτερα. Επιπλέον δεν διασφαλίζεται η πρόσβαση στην ως άνω παιδική χαρά των παιδιών και των γονιών τους.

Διαβάσαμε πρόσφατα έργο που πραγματοποίησε ο Δήμος Κομοτηνής που εφάρμοσε το πρόγραμμα προσβασιμότητας (Ειδική Μνεία Ευρωπαϊκής Προσβάσιμης Πόλης που απέσπασε η Κομοτηνή στα Access City Awards, ως μία από τις έξι Ευρωπαϊκές Πόλεις που φτάσανε στην τελική φάση). Αυτό δείχνει ότι όπου υπάρχει σχέδιο που υλοποιείται έχει αποτέλεσμα. Και βέβαια δεν αναφερόμαστε σε πόλεις όπως Βερολίνο, Βαρκελώνη, που εκεί ένας άνθρωπος είτε με πρόβλημα όρασης είτε σε αμαξίδιο μπορεί να γυρίσει όλη την πόλη χωρίς βοήθεια, διότι εκεί δεν υπάρχουν προβλήματα προσβασιμότητας στο δομημένο περιβάλλον

• Ποιος εμποδίζει και γιατί έναν άνθρωπο που έχει πρόβλημα όρασης να κινηθεί στην πόλη μας ελεύθερα;
• Ποιος εμποδίζει και γιατί έναν άνθρωπο με προβλήματα κίνησης να κάνει τις αγορές του από τα μαγαζιά της πόλης μας;
• Ποιος εμποδίζει και γιατί έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο να μεταβεί σε έναν δημόσιο οργανισμό ή να πάει να πληρώσει ένα λογαριασμό;
• Ποιος εμποδίζει και γιατί ένα μικρό ανάπηρο παιδάκι να έχει πρόσβαση σε μια παιδική χαρά και να παίξει με ασφάλεια με τους συνομηλίκους του χωρίς αναπηρία;
• Ποιος εμποδίζει και γιατί την πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση των αναπήρων μαθητριών και μαθητών, και πως αντιμετωπίστηκε από το Δήμο το πρόβλημα;
• Ποιος εμποδίζει και γιατί έναν ανάπηρο γονιό να έχει πρόσβαση και με ασφάλεια να επισκεφτεί το σχολείο του παιδιού του;
• ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ …ποιος εμποδίζει και γιατί ένα παιδί να μην του διασφαλίζεται η πρόσβαση στο σχολείο για να πάρει το πιο σημαντικό εφόδιο για τη ζωή του, την γνώση;

Ας μην γελιόμαστε. Η προσβασιμότητα στην πόλη μας, όπως και σχεδόν σε όλη τη χώρα, είναι σχεδόν αδύνατη με τις παρούσες συνθήκες, και για να μην νομίζεται ότι είμαστε υπερβολικοί στην κριτική μας ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΑΡΧΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΑΜΑΞΙΔΙΟ σε όλο το Ίλιον. Και να το προτείνετε και εσείς να συμβεί αυτό και στη δική σας πόλη.

Σίγουρα θα δείτε ότι τα πεζοδρόμια ή είναι καταλυμένα από παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ή με κολώνες και δέντρα αλλά και κατασκευαστικές αστοχίες.

Αναφερόμαστε στο κέντρο της πόλης γιατί στις γειτονιές τα πράγματα είναι πιο τραγικά. Η Αγίου Νικολάου για παράδειγμα.

Ας ρίξουμε μια ματιά…

Οδός Μενελάου

Οδός Μενελάου

Οδός Μενελάου

Οδός Πριάμου

Είσοδος Δημαρχείου

Αγίου Νικολάου

Αγίου Νικολάου

Χώροι στάθμευσης ΑμεΑ δεν υπάρχουν …και όπου υπάρχει σήμα δεν αφορούν θέσεις παρκινγκ για ΑμεΑ αλλά σημεία που υπάρχουν ράμπες -υποτίθεται ασφαλείς- για συνανθρώπους μας που χρησιμοποιούν αμαξίδιο.

Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να γίνουν θέσεις παρκινγκ και επιπλέον ράμπες με σωστή κλίση στην πόλη μας για να εξυπηρετούμαστε;

Ας πούμε, όσον αφορά την ράμπα έξω από το ΚΕΠ στο Ίλιον, έχει τέτοια κλήση που είναι αδύνατον να μπορέσει να χρησιμοποιηθεί από άνθρωπο σε αμαξίδιο, αν αυτός προσέλθει μόνος του.

Αδιάψευστος μάρτυρας …..η πραγματικότητα

Σήμα στάθμευσης ΑμεΑ

Ράμπα στο ΚΕΠ Ιλίου

Για τις προσβάσιμες παιδικές χαρές που διεκδικούμε, δείτε τη διαφορά ⇓

Παιδική Χαρά ΑμεΑ-Ίλιον

Παιδική Χαρά ΑμεΑ-Π. Φάληρο

Στο δημοτικό συμβούλιο αρχές Νοέμβρη βάλαμε θέμα στην δημοτική αρχή να διευρύνει τις αρμοδιότητες της διαπαραταξιακής επιτροπής που ήδη υπάρχει και να μην ασχολείται αυτή η επιτροπή πλέον μόνο με τις θέσεις στάθμευσης που βγαίνουν προσωπικά για κάποιους ανθρώπους με αναπηρία που κάνουν αίτηση, αλλά να ασχολείται με όλα τα θέματα των ΑμεΑ σαν αυτά που έχουμε θέσει και ο κ. δήμαρχος δεν απάντησε ούτε σχολίασε καθόλου το θέμα αυτό, θα επιμείνουμε και στις υπόλοιπες συνεδριάσεις. Και επίσης διεκδικούμε περαιτέρω και συστηματική, προσβάσιμη ενημέρωση των ΑμεΑ, για όσα λέγονται και ψηφίζονται στα δημοτικά συμβούλια της πόλης.