Δύο πικροί αποχαιρετισμοί για δύο αγαπητούς συντρόφους και φίλους μας

Λίγο πριν και λίγο μετά τις γιορτές χάσαμε δύο φίλους και συντρόφους με τους οποίους πορευτήκαμε μαζί. Το Ασυμβίβαστο Ίλιον αποχαιρετά με συγκίνηση τον Τάκη Αλεξόπουλο και τον Σαράντο Μπίσα.

Στις 21 Δεκέμβρη έφυγε από κοντά μας ο κυρ-Τάκης. Ο Τάκης Αλεξόπουλος έζησε τη ζωή του μαχόμενος, όρθιος και στις επάλξεις μέχρι το θάνατό του, στα 85 του χρόνια. Ακατάβλητος και πάντα παρών στις μικρές και μεγάλες μάχες της περιοχής μας αλλά και της χώρας μας συνολικά. Παιδί μεγάλων στερήσεων, έζησε στο πετσί του τη γερμανική κατοχή, στρατεύτηκε στην Αριστερά από τα νεανικά του χρόνια. Από τους προδικτατορικούς Λαμπράκηδες της νεολαίας της ΕΔΑ, πέρασε στη μεταπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, εκλέχτηκε Δημοτικός Σύμβουλος Ιλίου κατά την πρώτη τετραετία που ανέλαβε τη Δημοτική Αρχή η Δημοκρατική Συνεργασία. Δεν δίστασε να αποχωρήσει όταν διαφώνησε, μένοντας πιστός στις αρχές και στις αξίες του. Αυτό ήταν άλλωστε ένα μόνιμο χαρακτηριστικό του. Πίστευε στο δίκαιο και στην αλήθεια, ακόμη και τις στιγμές που το ρεύμα πήγαινε αλλού.

Στις συνελεύσεις της Δημοτική μας Κίνησης ήρθε στα δύσκολα χρόνια, μετά το 2015 και το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στο αντίπαλο στρατόπεδο, καθώς ήταν από αυτούς που -για μια ακόμα φορά- εν ονόματι των αρχών και των αξιών της Αριστεράς επέλεξε το μετερίζι του αγώνα. Ο κυρ-Τάκης ήταν πάντα στις επάλξεις, πάντα παρών και τους τελευταίους μήνες της αρρώστιας του ζητούσε συγνώμη που δεν μπορούσε να είναι 100% διαθέσιμος σε πρωτοβουλίες, κινήσεις, συζητήσεις. Θα τον θυμόμαστε με συγκίνηση για την ακούραστη συμβολή του, για τη λαϊκή του σοφία, για τον χειμαρρώδη λόγο του, για την αδιάλειπτη παρουσία του. Στη φωτογραφία δεξιά, ο κυρ-Τάκης βρίσκεται έξω από το Ειρηνοδικείο, όπως βρισκόταν επί μήνες κάθε Τετάρτη, για να αποτραπούν οι πλειστηριασμοί.

Στις 3 Γενάρη άφησε την τελευταία του πνοή ο Σαράντος Μπίσας. Στα 52 του χρόνια έζησε μια ζωή απλή και φτωχική, με πολλή ταλαιπωρία και με μεγάλη αξιοπρέπεια. Ο Σαράντος ήταν βαθιά αριστερός από τα βιώματά του και την ταξική του θέση. Με απλότητα και σεμνότητα, με χαρακτηριστική ηρεμία και γλυκύτητα, ο Σαράντος ήταν χαρακτηριστική φιγούρα σε κάθε μεγάλο ή μικρό αγώνα και κινητοποίηση. Συμπορευτήκαμε σε επιτροπές και κινήσεις στη γειτονιά μας ενάντια στην ακρίβεια, στις μαζικές συνελεύσεις ενάντια στο χαράτσι της ΔΕΗ, σε αυτοδιοικητικούς και κεντρικούς πολιτικούς αγώνες. Ο Σαράντος ήταν υποψήφιος με το Αριστερό Σχήμα Ιλίου το 2010.

Τον σύντροφο και φίλο Σαράντο Μπίσα τον αποχαιρετάμε με  κάποια σημεία από αυτά που είπαν, στο τελευταίο αντίο, οι δύο φίλοι και σύντροφοι, Τάσος Καρβουνιάρης και Γιάννης Αρβανιτάκης: «Που πας τώρα φίλε; Το απόγευμα έχει ποδόσφαιρο στο καφενείο. Έρχεται άνοιξη σπουδαία. Πρέπει να τη δεις. Θέλεις όμως πολύ να φύγεις. Η ζωή σου ήταν σύντομη. Η εντολή σου σε εμάς είναι να απελευθερώσουμε τον άνθρωπο» και «Σαράντο, θα σε θυμόμαστε πάντα σαν έναν τίμιο, απλό, καθαρό αγωνιστή της ζωής. Αυτές είναι οι τρείς λέξεις που σε χαρακτήριζαν, και τις ξαναθυμόμαστε όλοι τούτες τις ημέρες, μετά το φευγιό σου».