Γιατί τόση αδιαφορία για την Παλατιανή;

ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ

Η Παλατιανή είναι κλασικό δείγμα της διαχρονικής πολιτικής που ασκεί η διοίκηση του Δήμου: Όλη η φροντίδα, τα χρήματα και οι προϋπολογισμοί συντηρούν τη βιτρίνα της πόλης, ενώ οι γειτονιές της καταδικάζονται στη στασιμότητα.

Η Παλατιανή είναι μια συνοικία με πυκνό οικιστικό ιστό, ελάχιστες λειτουργικές πλατείες, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι εγκαταλειμμένες, κακοσυντηρημένους δρόμους και έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα, καθώς δεν υπάρχει συχνή δημόσια συγκοινωνία, και το κυριότερο, οι είσοδοι στην συνοικία είναι ελάχιστες.

Η τόσο μεγάλη υποβάθμιση της συνοικίας, σε τόση έκταση και για τόσα χρόνια, δημιουργεί συχνά στους κατοίκους της αποδοχή της μιζέριας, της παραίτησης και της αδιαφορίας. Μιλώντας με δημότες της περιοχής καταλαβαίνουμε ότι μαζί με αυτα, υπάρχει και θυμός για την εγκατάλειψη.

Όμως ο θυμός πρέπει να γίνει ενεργή συμμετοχή, συλλογική διεκδίκηση και δράση για να αλλάξει προτεραιότητες η δημοτική διοίκηση, να ανακατανεμηθούν δημοκρατικά και με ισονομία τα κονδύλια, να γίνει η Παλατιανή μια όμορφη και φροντισμένη συνοικία.

Δημότες δεύτερης κατηγορίας;

Η Παλατιανή αποπνέει έντονα την εικόνα της εγκατάλειψης και της παραίτησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το δημοτικό κοιμητήριο. Η μεταφορά του είναι πάνδημο αίτημα δεκαετιών, δεκάδες φορές έχει εξαγγελθεί ως δέσμευση από τη δημοτική αρχή αλλά τελικά παραμένει στα χαρτιά. Η μεταφορά του Δημοτικού Κοιμητηρίου είναι στόχος δεκαετιών για τον Δήμο που δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί και δυστυχώς δεν φαίνεται άμεσα στον ορίζοντα να υλοποιείται.

Το νεκροταφείο “κλείνει” τη συνοικία ενώ στερεί από τους δημότες ένα χώρο που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως τοπικό πάρκο. Τόσο ο χώρος στον οποίο βρίσκεται, όσο και το γεγονός ότι είναι ασφυκτικά ενταγμένο στον γύρω πυκνό οικιστικό ιστό, αλλά και το μικρό του μέγεθος, δημιουργούν μεγάλα προβλήματα και στη συνοικία και σε όλο το Δήμο.

Η αλλαγή των ορίων του Δήμου και η πρόσβαση στο Ποικίλο Όρος, ώστε να δημιουργηθεί εκεί ένα νέο Κοιμητήριο, μένει ακόμα χωρίς αντίκρυσμα: Η μεταφορά του νεκροταφείου μπλοκάρει στην καταστροφική λογική των ΕΣΠΑ. Χρηματοδοτήσεις με συγκεκριμένες στοχεύσεις, συγκεκριμένοι κωδικοί, έργα που δεν υποτάσσονται στις ανάγκες των κατοίκων και του δήμου, αλλά το αντίθετο: Τεχνικό Πρόγραμμα που υποτάσσεται στις διαθέσιμες χρηματοδοτήσεις.

Έτσι, η μεταφορά του νεκροταφείου έχει για χρόνια παραπεμφθεί στις καλένδες, δημιουργώντας πρόβλημα και στη γειτονιά αλλά και σε όλο το Δήμο.

Απαγορεύεται η …πρόσβαση

Η Παλατιανή δεν είναι γκέτο. Ούτε βρίσκεται σε καραντίνα. Στη θεωρία βέβαια. Γιατί στην πράξη η πρόσβαση στη συνοικία για τους κατοίκους περιορίζεται από ένα άθλιο κυκλοφοριακό σχέδιο.

Για μια ολόκληρη συνοικία με πυκνό οικιστικό ιστό, υπάρχουν στην ουσία, δύο μόλις είσοδοι. Η πρώτη είναι η Πωγωνάτου η οποία καταλήγει σε αδιέξοδο (!) προτού φτάσει στην κεντρική αρτηρία της γειτονιάς, τη λεωφόρο Παλατιανής. Η δεύτερη (ακόμα πιο προβληματική από την πρώτη) είναι η Αγίου Γεωργίου με στροφή αριστερά κατά την άνοδο της Α. Παπανδρέου, αναγκάζοντας χιλιάδες ίσως συμπολίτες μας καθημερινά να …βγαίνουν στη Θηβών για να …μπουν στη γειτονιά τους.

Το πρόβλημα εντάθηκε από τότε που έκλεισε η πρόσβαση στη συνοικία από την Αγίου Γεωργίου.

Μελέτη του Δήμου η οποία προέβλεπε δεκάδες παρεμβάσεις και μεταξύ αυτών αντιδρομήσεις και αλλαγές για να γίνει προσβάσιμη κάθε συνοικία και πιο ανθρώπινη η καθημερινότητα των κατοίκων της, έμεινε στα συρτάρια του Δημαρχείου.

Ο περιορισμός της πρόσβασης στην Παλατιανή αποτελεί κορυφαίο ίσως δείγμα της αδιαφορίας τόσο του Δήμου όσο και της πολιτείας για την ταλαιπωρία που υφίστανται οι κάτοικοι. Αποτελεί ακόμη την επιτομή της πολιτικής της διοίκησης Ζενέτου. Ο,τιδήποτε δεν έχει να κάνει με τη βιτρίνα της πόλης αφήνει παγερά αδιάφορη τη Δημοτική Αρχή καθώς δεν αφορά τις προτεραιότητές της.

Εικόνα εγκατάλειψης σε κεντρικά σημεία

Πλατεία επί της Καππαδοκίας, ακριβώς απέναντι από το 13ο Δημοτικό και 13ο Νηπιαγωγείο, το 6ο Λύκειο και το 6ο Γυμνάσιο

Η πλατεία που περιβάλλεται από τέσσερα (4!) σχολεία στέκει παρατημένη, διαλυμένη, αφρόντιστη, ακριβώς όπως ήταν όταν χτίστηκε πριν είκοσι και πλέον χρόνια. Σπασμένο κράσπεδο πεζοδρομίου, τρύπες στο κεντρικό οδόστρωμα της Καππαδοκίας, σπασμένα και μουχλιασμένα τα τσιμεντένια παγκάκια, αφρόντιστα παρτέρια, ξερά χόρτα, ξηλωμένες πλάκες πεζοδρομίου.

Ένας ανοικτός χώρος που θα μπορούσε να είναι σημείο συνάντησης, ξεκούρασης και αναψυχής, που θα μπορούσε να σφύζει από ζωή και τη μέρα και τη νύχτα (αν υπήρχε κατάλληλος φωτισμός), χάσκει εγκαταλειμμένος. Αν αυτή η πλατεία ήταν στο κέντρο, ήταν κομμάτι της βιτρίνας της πόλης, ίσως η διοίκηση Ζενέτου να έβρισκε τις λίγες χιλιάδες ευρώ που θα απαιτούνταν για την ανάπλασή της.

Πλατεία ΕΠΟΝ

Άλλη μία από τις λιγοστές πλατείες της Παλατιανής έχει αφεθεί εδώ και χρόνια στη μοίρα της. Σπασμένα παγκάκια, αφρόντιστα δέντρα, κλειστές δίοδοι. Η εγκατάλειψη είναι προκλητική αλλά και επικίνδυνη για τους περίοικους. Η συνοικία έχει λίγους ελεύθερους χώρους, αλλά η Δημοτική Αρχή έχει βαλθεί να τις κάνει δείγμα φτώχειας, μιζέριας και αδιαφορίας.

Κλάσμα των δαπανών που αφιερώθηκαν για παράδειγμα στην ανάπλαση της πλατείας Ρίμινι ή στο ράβε, ξήλωνε και ξαναξήλωνε της οδού Έκτορος, θα αρκούσε για να είναι η πλατεία ΕΠΟΝ ένα μέρος που θα μπορεί να συγκεντρώνει τους κατοίκους της γειτονιάς. Κάτι τέτοιο όμως θα προϋπέθετε άλλες προτεραιότητες από μια δημοτική διοίκηση που αφιερώνει τα λεφτά των δημοτών στη βιτρίνα της πόλης και όχι ισοδύναμα και δίκαια σε όλες της τις γειτονιές.

Οδός Βησσαρίωνος

Η οδός Βησσαρίωνος διαθέτει κατά μηκος της ένα μεγάλο χώρο που αποτελεί δημοτική περιουσία. Βουλιάζει στην εγκατάλειψη, αντί να είναι στολίδι για τη γειτονιά. Ξερά κλαδιά αφρόντιστων δέντρων, πεζοδρόμια γεμάτα φύλλα, σπασμένα παγκάκια, πλάκες πεζοδρομίου διαλυμένες, ακλάδευτοι θάμνοι, ρίζες δέντρων που ξηλώνουν τα πεζοδρόμια αποκαλύπτοντας μέχρι και σωλήνες καλωδίων, καθιστώντας την περιοχή όχι απλά εγκαταλειμμένη, αλλά επικίνδυνη.

Μια διαδρομή που επί εκατοντάδες μέτρα θα μπορούσε να αποτελεί καύχημα για τη γειτονιά, χώρος που τα παιδιά θα παίζουν και οι μεγάλοι θα ξεκουράζονται, έχει αφεθεί στη μιζέρια και την αδιαφορία.

Η κλειστή παιδική χαρά στην Κρήτης

Η Παλατιανή πέρα από ελάχιστες πλατείες και ανοικτούς χώρους έχει και λίγες παιδικές χαρές. Πίσω μάλιστα από το δημοτικό νεκροταφείο η παιδική χαρά της Κρήτης έχει κλείσει. Πρόκειται για περιφραγμένο χώρο που έχει παρατηθεί εδώ και καιρό και δεν συντηρείται. Η δημοτική αρχή δεν έχει δεσμευτεί για το πότε θα αναμορφωθεί και θα δοθεί στους περίοικους.

Δάσος κεραιών κινητής τηλεφωνίας

Οι κεραίες κινητής τηλεφωνίας και η ανεξέλεγκτη εγκατάστασή τους είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, ειδικά όταν βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από σχολεία και χώρους που κυκλοφορούν μικρά παιδιά.

Οι αγώνες κατοίκων να αποκαθηλωθούν τουλάχιστον οι παράνομες και παράτυπες εγκαταστάσεις σκοντάφτουν στην ολοένα και μεγαλύτερη ασυδοσία που προσφέρει στις εταιρείες το νομικό καθεστώς, αλλά και στην αδιαφορία του Δήμου καθώς και στην απλόχερη αδειοδότηση τέτοιων εγκαταστάσεων της Περιφέρειας.

Μια λίστα με τις αδειοδοτημένες κεραίες είναι αναρτημένη δημόσια στην Ενημερωτική Πύλη της ΕΕΤΤ. Τουλάχιστον 10 από τις συνολικά 45 δημόσια αναρτημένες κεραίες κινητής τηλεφωνίας στο Ίλιον, βρίσκονται στην Παλατιανή.